Και στραβός ο γιαλός και… στραβά αρμενίζουμε

Να θέλεις να αγιάσεις και να μην σε αφήνουν. Να θέλεις να παραμείνεις ρομαντικός και πιστός στην ιδέα που είχες και μεγάλωσες για το ποδόσφαιρο, αυτή που λέει ότι το αποτέλεσμα κρίνεται στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου αλλά πως να το κάνεις όταν καθημερινά γίνεσαι αποδέκτης... τρολαρίσματος.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Στοίχημα δεν παίζω αλλά αν υπήρχε κάπου η επιλογή Καραντώνης διαιτητής στο Βόλος-Αρης να είστε βέβαιοι ότι θα πόνταρα μερικά ευρώ. Είναι σαν να... ληστεύεις εκκλησία. Σαν να διαβάζεις βουλωμένο γράμμα. Τόσο απροκάλυπτα προβλέψιμοι στις κινήσεις τους. Είναι πλέον πασιφανές και στον πιο αδαή ότι δεν τους ενδιαφέρει. Δεν υπολογίζουν τίποτα.

Πρώτος και καλύτερος ο Μαρκ Κλάτεμπεργκ που έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια. Γιατί πραγματικά πως μπορεί να εξηγηθεί η επιλογή του να βάλει ξένο διαιτητή στο Απόλλων- ΑΕΚ και να μην έχει βάλει ξένο ρέφερι στο παιχνίδι της περασμένης Κυριακής στο ΟΑΚΑ. Η στο Αρης- Παναθηναϊκός. Κι άντε να δεχθώ ότι δεν θέλεις να βάλεις ξένο στο Βόλος- Αρης. Να ορίσεις όμως από όλους τους Έλληνες διαιτητές της λίστας τον Καραντώνη με ξεπερνάει πραγματικά. Και η πλάκα είναι ότι από το πρωί χθες η μισή και πλέον ποδοσφαιρική πιάτσα είχε βουίξει. Το ήξερες ήδη.

Θέλει η χαρά να κρυφτεί και δεν μπορεί. Καμία ντροπή. Κανένας ενδοιασμός. Τον διαιτητή που είπε ανερυθρίαστα στον Γιαννίκη να κάνει αλλαγή τον Ρότα για να μην τον αποβάλει ο Διαμαντόπουλος σύμφωνα με την κυνική μαρτυρία του παίκτη. Αυτόν που μέχρι λίγα λεπτά πριν από την έναρξη του αγώνα αναζητούσε τρόπους να δημιουργήσει προβλήματα στον Άρη.

Από την άδεια παραμονής στα δελτία συγκεκριμένων (και όλως τυχαίως) βασικών ποδοσφαιριστών της ομάδας του Μάντζιου, μέχρι αν έχει δικαίωμα να καθίσει στον πάγκο ο Θωμάς Ναζλίδης. Δεν ξέρω τι να πιστέψω, τι να υποθέσω. Ειλικρινά αναρωτιέμαι πως μπορεί να αισθάνεται σήμερα ο Καρυπίδης, ο Μάντζιος, ο Νιαρχάκος, ο Ναζλίδης, οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές του club. Και ποιες διεξόδους αντίδρασης έχει η ομάδα της Θεσσαλονίκης μπροστά σε αυτή την καλοστημένη… φάρσα.

Αρκεί σε όλο αυτό, ο Άρης να αντιπαραθέτει κάθε φορά την ποιότητά του στο χορτάρι; Μπορεί κάθε αγωνιστική να παίζει στα… κόκκινα; Κάποια στιγμή θα έχει και την μέτρια μέρα του και εκεί το έργο τους θα γίνει πιο εύκολο. Και την Κυριακή αυτό θα προσπαθήσει να κάνει. Το έκανε άλλωστε κόντρα σε θεούς και δαίμονες και στο ΟΑΚΑ άσχετα αν έφυγε με άδεια χέρια. Δεν ξέρω με ποιο τρόπο ο ιδιοκτήτης του Άρη θα διασφαλίσει τα συμφέροντα της ομάδας του και αν μπορεί στην τελική να το κάνει αν η τύχη του είναι προκαθορισμένη.

Προς θεού αυτή η ολίγον μοιρολατρική προσέγγιση ας μην εκληφθεί ως άλλοθι αποτυχίας την Κυριακή ή γενικά στη σεζόν. Δεν είναι αυτή η ουσία του κειμένου και ούτε νομίζω ότι ο Άρης διακατέχεται από σύνδρομα καταδίωξης. Αν χάσει για καθαρά αγωνιστικούς λόγους στο Πανθεσσαλικό ο Άρης, εγώ θα είμαι ο πρώτος που θα το γράψω. Για όλα τα άλλα ανησυχώ και ενίσταμαι όπως και όλος ο κιτρινόμαυρος οργανισμός.

Όπως έχω την αίσθηση ότι με αφορμή όσα συνέβησαν στο ΟΑΚΑ, όσα ακολούθησαν και όσα συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα με μαθηματική ακολουθία, συσπειρώνουν τον Άρη ακόμη περισσότερο.

ΥΓ Είναι σημαντικό για μια ομάδα να έχει στελέχη που αφενός να ξέρουν και αφετέρου να κάνουν και καλά τη δουλειά τους. Όπως ο διευθυντής ποδοσφαίρου του Άρη, Δημήτρης Νιαρχάκος που τους… χάλασε τα σχέδια. Αυτοί (ξέρετε ποιοι) νόμιζαν ότι θα είχε πάει εκδρομή το τριήμερο 26-28 Οκτωβρίου που γιορτάζει η Θεσσαλονίκη και δεν θα ανανέωνε την άδεια παραμονής των τεσσάρων παικτών του Άρη. Πήγε έτσι τσάμπα και η επίσκεψη στα γραφεία της ΕΠΟ του… αδιαπίστευτου!